Nou gewoon....

Wist ik het maar waar...
Terugkomfactor: zeker / misschien / nooit meer


Tevergeefs zoek ik in Deventer naar mijn favoriete textielverfrisser. Procter en Gamble is de fabrikant, vertelt Google mij en ik meld mij bij de telefonische klantenservice: "in welke winkel kan ik het product kopen?"

Drie keer doe ik mijn verhaal: in welke winkel?
Drie keer doorverbonden.

Dan ben ik blijkbaar bij de Febreze-specialist aangeland.

"U bent op zoek naar de Febreze textielverfrisser?"
"Ja inderdaad"
"Een ogenblik"

wachten wachten wachten

"Is het rode verpakking?"
"Nee een witte"
"Een ogenblik"

wachten wachten wachten

"Is het 50 of 250 ml?"
"100 ml"
"Een ogenblik"

wachten wachten wachten

"Ja mevrouw ik heb hem gevonden. Wat was uw vraag nu?"
"Ik wil graag weten in welke winkel ik dit kan kopen.."
"Een ogenblik"

wachten wachten wachten
Gelukkig is het een 0800-nummer

"Ja mevrouw, sorry voor het wachten. Ik moest het even navragen. U kunt Febreze gewoon kopen ... "

Daar komt het lang verwachte antwoord op mijn vraag.

" .....in de winkel."

Zoeken naar klantenservice.

De HEMA aan de Korte Bisschopstraat
Terugkomfactor: zeker / misschien / nooit meer


De Hema is weer open en dat vieren ze met een sigaar uit eigen doos. Thuis blijkt dat suikerbrood-voor-extra-lage-prijs namelijk toch met de gewone prijs op de kassabon te staan. Zucht…

Ik sta dus wederom bij de nieuwe kassa’s. Hier is namelijk ook de klantenservice staat op het grote bord. De rijen zijn lang, maar toch ga ik er staan. Ik wil graag terugkoppelen wat zo’n foutje doet met mijn klantgevoel. Wellicht staat het verkeerd in de computer en heeft nu heel Deventer een sik van die nieuwe Hema, terwijl ze het zo goed bedoelen.

Het is druk met lange rijen. Ik schuifel naar voren en ben dan eindelijk aan de beurt.

“U staat bij de verkeerde kassa, u moet hiernaast zijn.” Aldus de caissière van rij 1
“Oh?”

Verbaasd kijk ik naar het bord boven de identieke kassa’s.
“Nee u moet bij mij zijn. Ik ben de klantenservice” mengt de caissière van rij 2 zich in de kwestie. “Kijk maar op het bord.”

Nogmaals verbaasd kijk ik nogmaals omhoog. Echt duidelijk is anders.

“U moet hier in de rij gaan staan”.

Caissière 2 wijst naar de lange rij voor haar kassa en gaat door met haar werk: ze helpt mensen die na mij gekomen zijn. Ga ik nu echt weer 6 mensen voor laten gaan om de Hema te helpen?

Zoeken naar 'klantenservice'. Zou het werken?

Een ingekakt feestje

Brocante aan de IJssel
Terugkomfactor: zeker / misschien / nooit meer


Zomerzaterdagen. Brocante dagen aan de IJssel. Heerlijk snuffelen door opvallende snuisterijen. Ik verheug me er de hele dag al op. Het is prachtig weer, dus 'de brocante gaat altijd door' lijkt een overbodige zin op de website, direct onder de openingstijden (van 10u00-17u00). Lijkt..

Het is nog geen 16u00 als ik bij de Lebuïnus aankom, maar de markt lijkt voorbij. Er liggen nog genoeg snuisterijen, maar niet voor lang. Driftig staan de kooplui hun waar in te pakken. Niet één, nee bijna alle kramen doen er aan mee. Bananendozen krijgen meer aandacht dan (potentiële) klanten die er nog voldoende zijn. Ik loop op iets wat een feestje had moeten zijn. Misschien is het het ook geweest, maar nu is het over. Inpakken is als de TL-bakken die een opwindend schoolfeest ruw terugbrengen tot 'de gymzaal'. Waarom toch, waarom toch?

"De Brocante duurt toch tot 17u00?" vraag ik voorzichtig.
"Ja dat klopt"
"Ik vraag het omdat u al aan het inpakken bent" licht ik toe
"Ja mag ik, het is een lange dag" klinkt het bits

Zou het om drie uur nog wél een leuk feestje geweest zijn?