Terugkomfactor:
Terug van vakantie is mijn portomonnee zwaar van de muntjes. Elders in Europa is de cent nog volop in gebruik en, niet gewend ze uit te geven, bouw je zo een behoorlijke verzameling op.
"Eén tube tandpasta. Dat is dan Eur 3,45"
"Ik heb het gepast. Hier is 3,44". Ik tel de vier centen uit.
"Maar dát kan niet. Wij accepteren geen centen"
"Maar het is toch gewoon een wettig betaalmiddel?"
"Wij mogen van de wet prijzen afronden"
"Nee, dat mag u niet. U bent alleen niet verplicht centen als wisselgeld terug te geven"
"Een ogenblik"
De bedrijfleidster wordt erbij gehaald. De rij achter mij groeit
"Mevrouw wil 3,44 betalen in plaats van 3,45"
"Wij accepteren geen centen"
"Dan moet u een bordje ophangen"
De rij achter mij groeit aan
"Nergens accepteren ze centen"
"Dat is niet waar"
De rij achter mij groeit verder
"Bij de Action kunt u ook niet met centen betalen"
"Daar hangt een bordje"
"Nou, ik wil voor die ene cent niet moeilijk doen, dus voor deze ene keer"
Terugkijkend op deze blog komt toch de vraag op, wat zou het Kruidvat doen als ze wél moeilijk doet?
