Terugkomfactor: zeker/
Heijermans, Tolstoi, bewerkingen van Toneelgroep De Appel, op mijn zoektocht naar uitgeschreven toneelstukken ben ik op een goudmijn gestoten. Waar? Achterin een muffige –dus echte – boekenkelder. De ingang zat verstopt tussen stellages vol oude boeken. Daar moest ik echt naar beneden, gewoon om te snuffelen.
‘Zoekt u iets speciaals?” klonk het vanuit het trapgat.
“Toneelstukken?” verzuchtte ik. Ernaar dolen is heerlijk, maar vinden doe je ze bijna nooit. Gaat die stem van boven nu mijn hoop de grond in boren?
“Helemaal achterin, na het opstapje in de nis” galmt het naar beneden. En zo vond ik mijn goudmijn. Hebberig vul ik mijn tassen. Die, die en ook die. Wat een keus!
Via de smalle trap wurm ik me – bepakt en bezakt - weer naar de begane grond. De winkel is leeg, op de boeken na. Maar waar kwam die hulpvaardige stem dan vandaan? Verwonderd haal ik mijn eerdere binnenkomst voor de geest. Ook in die herinnering zie ik alleen boeken en geen boekverkoper. Spookt het in deze boekenhemel? Is de winkel eigenlijk wel open? Ben ik niet gewoon een deur ingegaan die afgesloten had moeten zijn? Ben ik dan nu een inbreker? En straks een winkeldief? Want één ding is zeker: die prachtstukken gaan mee naar huis.
Vanuit de etalage aan de andere kant van de straat word ik vriendelijk toegezwaaid: de winkel blijkt uit twee panden te bestaan. Bij het afrekenen vraag ik om een kaartje met naam en adres. Verstrooid zoekt de eigenaar om zich heen, grijpt iets en knipt er resoluut een stuk van af met een grote schaar. “Gedrukt en Geknipt voor u” lees ik. Letterlijk!
Deze bijdrage verscheen in Koekmag, jaargang 2, nummer 3. Kijk http://www.koekmag.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten