donderdag 29 mei 2014

Tijdens de verbouwing blijft de winkel gewoon open?

Albert Heijn aan de virtuele van Vlotenlaan
Terugkomfactor: zeker / misschien / nooit meer


'Mijn' Albert Heijn is tijdelijk dicht. Appie heeft het me zelf verteld. In een mooie persoonlijke brief schrijft Appie dat hij mij ook in deze week graag van mijn boodschappen wil voorzien. Als trouwe bonuskaarthouder krijg ik korting bij andere filialen. Ook kan ik online mijn boodschappen bestellen. Ze worden gratis bezorgd! Kijk, dat is nog eens service. Daarom loop ik met mijn bonuskaart in mijn portomonnee. Omdat Appie - die mijn boodschappenpatroon beter kent dan ikzelf - mij deze persoonlijke aanbieding kan doen. Appie wist wat ik nodig had: dit laatste zetje om nu eindelijk eens werk te maken van hun thuisbezorgservice. Dat ik dan even moest zoeken in de nieuwe e-winkel had ik daar uiteraard graag voor over...

Een nieuwe supermarkt is altijd wennen. Dezelfde spullen, andere plaats. Zuchtend en zoekend loop je extra rondjes. Waar staat de kaas, waar is het brood? Zo ook nu. Mijn efficiënte dagelijks boodschap wordt een heuse tijdvreter. Als ik eindelijk mijn mandje gevuld heb, meld ik me aan de kassa. Moe, inmiddels gehaast en ook hier onwennig. Het is self-service. Het lukt niet. Hoezo? Wat doe ik fout?

Ik contacteer de klantenservice: "Maar u moet natuurlijk wel voor 70 euro bestellen anders kan het niet..." Pardon? 70 euro? Dat stond niet in die aardige brief. Was er geen plek meer naast die knoertgrote letters: "Ga internetwinkelen, gratis bezorging?" Trouwens, 70 euro heb ik toch nog nooit in één keer uitgegeven bij u? Heeft u wel het juiste bonuskaartnummer? Ik ben het? Uw trouwe klant? U weet wel? Van die brief?

Voor het eerst voel ik me een nummer...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten